สัจธรรมแห่งชีวิต—อดีต ปัจจุบัน และอนาคต (2)

เท่าที่ฟัง พอรวบรวมได้ดังนี้คือ

1. ขอให้เรามองชีวิตของเราตามความเป็นจริง ซึ่งสำหรับตัวเอง มองว่า เราต้องอยู่กับ  ปัจจุบัน (Present)  โดยไม่ต้องมัวแต่หวาดกลัวกับอนาคตอันใกล้ที่เราต้องเผชิญมากเกินไปนัก

2. ถ้าเรามีชีวิตกับปัจจุบัน เราต้องรู้จักคำว่า พอใจ รู้จักคำว่า ยินดีกับตัวเอง และขอบคุณ ในสิ่งที่เรามีอยู่ และได้รับในปัจจุบัน เช่น ตื่นขึ้นมา รู้สึกสดชื่น ไม่เจ็บป่วย เห็นความสวยงามของโลก และขอบคุณที่ เรายังมีวันใหม่ วันที่จะมีชีวิตในโลกนี้ ขอบคุณ สรรพสิ่งที่ดีๆที่เข้ามาและให้แก่เรา

3. ขอให้เราใช้ชีวิต อย่างมีความสุข สนุกสนาน กับสิ่งที่เรารัก สิ่งที่เราอยากทำ เช่น เราอยากไปเที่ยวโน่น เที่ยวนี่ ก็ย่อมทำได้ แม้ว่าตอนนี้ โลกเราจะมีการกดปุ่ม Pause หยุดพักกันชั่วคราว ไม่เป็นไร เรารอได้ เพราะทุกอย่าง เมื่อผ่านไป ถึงเวลาที่สมควร ก็จะผ่านไป อย่าเครียด อย่าบ่น อย่าทำให้ตัวเองจิตตกเพราะเรื่องที่ทุกคนต้องเผชิญชะตาร่วมกัน

4. อายุยิ่งมาก เป็นหนุ่มน้อย สาวน้อย เรายิ่งต้องมี ความอ่อนน้อม ถ่อมตัว ไม่ใช่ถือว่า มีประสบการณ์มากมาย อยากโชว์ความ เก่ง  ความสามารถ และโอ้อวด เป็นต้น

5. ยิ่งมีอายุมากขึ้น ยิ่งรู้จัก ใช้ชีวิตที่เรียบง่าย ให้เวลาตัวเอง อยากเรียนรู้ อยากอ่านหนังสือ อยากทำสวน อยากทำอะไร บอกตัวเองว่า เราทำได้เสมอ เพราะตอนนี้เป็นเวลาที่ดีที่สุดของเรา หรือที่คนชอบใช้ว่า “Our Prime Time” หรือ ช่วงเวลาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานและสมาธิ โดยไม่ต้องมัวแต่บอกตัวเองให้เสียกำลังใจว่า เราอายุมากแล้ว เพราะอายุเป็นเพียงตัวเลข ถ้าเราไม่มีปฏิทิน เราก็ไม่รู้ว่า ตอนนี้ เราอายุเท่าไร  อยากใช้ความรู้ที่เรียนมา ทำประโยชน์ให้สังคม หรืออยากทำอะไร ไม่มีใครมาว่าเราได้ เพราะนี่คือ ช่วงเวลาที่เรามีชีวิตที่ดีที่สุด ที่เราเท่านั้นที่จะเป็นคนทำให้เป็นจริงได้

6. เมื่ออายุเราถึงขั้นของหนุ่มน้อย สาวน้อย แทนที่จะใช้เวลาที่จำกัดของเราให้เต็มที่ บางคนกลับเอาเวลาไปทุ่มเท หรือยุ่งเรื่อง กัเรื่อง ลูกๆหลานๆ ทั้งที่เขาไม่ได้เชื้อเชิญให้เราเข้าไปยุ่ง แทนที่เขาจะขอบคุณ เขาจะรำคาญ ก่อเกิดเป็นปัญหา ทำลายความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน  เพราะคนรุ่นใหม่ ลูกหลาน เขาเกิดคนละยุค คนละสมัย ความคิดอ่าน ไม่เหมือนกับเรา จึงขอให้ทำตัวให้สบาย ยามที่เขาต้องการคำปรึกษา เราค่อยให้ เพื่อจะได้ไม่สร้างปัญหา ความแตกต่างระหว่างวัย เป็นต้น

7. ยิ่งอายุมากขึ้น ไม่เพียงแต่ต้องอ่อนน้อม ยังต้องรู้จัก เคารพ และให้เกียรติคนอื่น

8. ถ้าเราเข้าใจสัจธรรมชีวิตอย่างถ่องแท้ และแท้จริง เราก็ย่อมไม่ปฏิเสธ ความจริงที่ว่า เราเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ  เราไม่ดื้อรั้น ดิ้น ฝืน เช่นตอนนี้ โควิดระบาดหนัก เราก็ยังดื้อรั้น ต้องออกไปเที่ยว ไปสนุก ไปกินเหล้า ไปเจอเพื่อนเหมือนแต่ก่อน เป็นต้น เราต้องรู้จักปรับตัว อยู่กับธรรมชาติ ใช้ชีวิตอย่างสุขุม รู้จักคำว่า เพียงพอ และพอเพียง ดั่งที่ท่านพระอาจารย์ชยสาโร เทศน์ สั่งสอน ให้เรา รู้จักพอ ไม่ใช่ ได้ หนึ่ง อยากได้ สอง คือ เป็นพวก morish ได้เท่าไรไม่รู้จักพอ เป็นต้น

9. อะไรที่เรา ควบคุม ได้ เช่น อยากใช้ชีวิตที่แข็งแรง เราก็ต้อง ลงทุน เวลา  แบ่งเวลาออกกำลังกายตัวเอง  และ อะไรที่ควบคุมไม่ได้ เช่น ตายเมื่อไร ตายอย่างไร ไม่มีใครรู้ มัวแต่เป็นห่วง กลุ้มใจ เรื่องอนาคต เพราะกลัว ไม่รู้ จะจบชีวิตตัวเอง เหมือนเครื่องบินที่ร่อน ลงอย่าง ราบเรียบ หรือ ลงกระแทกพื้นสนามบินอย่างแรง เป็นต้น อะไรที่ ควบคุมได้ทำ อะไรทำไม่ได้ ทำยังไง ก็คงต้องเป็นข้อสุดท้าย คือ

10. ปล่อยวาง และบอกตัวเองว่า อะไรที่จะต้องเกิด ก็ต้องปล่อยให้เกิด เรื่องที่เราคุมไม่ได้   นี่คือ สิ่งที่ตัวเองได้เรียนรู้ และได้รับความรู้มากมายจาก ยูทูป รุ้งแปดสี  ขอขอบคุณอีกครั้ง ณ ที่นี้ ทำให้สามารถ สรุปว่า จากนี้ไป จะจัดการกับ ปัจจุบัน และอนาคตอันใกล้ที่จะต้องมาหาเราอย่างแน่นอนได้อย่างไร

ขอขอบคุณ  เว็บไซด์ คุณ รุ้งแปดสี อีกครั้ง ณ ที่นี้