วะบิ ซะบิ แด่ความไม่สมบูรณ์แบบของชีวิต เขียนโดย เบท เคมตัน (จบ)

เบท เคมป์ตัน บอกว่า วะบิ ซะบิ มีอยู่แล้วในตัวเราทุกคน เพราะมันคือธรรมชาติของชีวิต และโดยส่วนตัว ผมคิดว่าชีวิตจะเริ่มเปิดให้ระบบนี้ทำงาน เมื่อเราอยู่กับมันมานานพอ
ข้อดีของการมีอายุมากขึ้น นอกจากกินของขมอร่อยขึ้นแล้ว คือเราจะรู้สึกถึงวะบิ ซะบิได้บ่อยขึ้นด้วย มันทำให้เราสงบลงและอ่อนไหวขึ้น สองสิ่งนี้ฟังดูเหมือนสวนทางกันแต่จริง ๆ แล้วมันจับมือกันไปด้วยดี เพราะเมื่อเรายิ่งอ่อนไหวเราจะยิ่งจำเป็นต้องหาทางรับมือกับความรู้สึกที่ท่วมท้นนั้น เราจึงต้องพัฒนาความเข้าใจโลกภายนอก และการยอมรับโลกภายในให้มากขึ้น แล้วมันก็ทำให้เราสงบสุขได้กับทุกสภาพการณ์ที่เข้ามากระทบ
หนังสือเล่มนี้จึงน่าจะเหมาะกับบริบททางสังคมตอนนี้ในเมื่อทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนว่าจะไม่เป็ฯไปดั่งใจเราแน่ ๆ แล้วโลกธุรกิจกำลังพลิกผัน เพราะถูกเทคโนโลยีดิสรัปชั่นอย่างรุนแรง สภาพเศรษฐกิจและสังคมกำลังได้รับผลกระทบจากภัยธรรมชาติและโรคระบาด พวกเราในฐานะปัจเจกกำลังตกตะลึง ประหวั่นพรั่นพรึงกับสภาพการณ์สับสนอลหม่าน
จะหนีหรือสู้ จะเปลี่ยนแปลงหรือคงเดิม เวลาคนเรากลุ้มใจแล้วไปหาหมอดู  สิ่งที่เราถามหาจากแม่หมอ ก็คือคำตอบของสองขั้วตรงข้ามนี้ว่าจะคงอยู่ในสภาวะเดิมต่อไปหรือจะเปลี่ยนผ่านไปสู่สภาวะใหม่ และบางครั้ง การเลือกหนังสือพัฒนาตัวเองสักเล่มมาอ่าน ก็อาจช่วยได้เหมือนกัน ณ จุดทางแยกของการตัดสินใจนี้ มันจะบอกให้เป็นนัย ๆ ว่าจะก้าวเดินต่อไปบนเส้นทางไหน…

ความลับของวะบิ ซะบิ
          เมื่อค่อย ๆ ลอกเปลือกห่อหุ้มความลี้ลับออกทีละชั้น นี่คือสิ่งที่ฉันเริ่มเข้าใจว่า ความงามที่แท้จริงของ วะบิ ซะบิ ไม่ได้อยู่ในวัตถุสิ่งของ แต่อยู่ในธรรมชาติของชีวิตเรานี่เอง
วะบิ ซะบิ คือ การตอบสนองของปัญญาญาณต่อความงาม ที่สะท้อนให้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของชีวิต
วะบิ ซะบิ คือ การยอมรับและชื่นชมต่อธรรมชาติของสรรพสิ่งที่ล้วนไม่เที่ยง ไม่สมบูรณ์ ไม่เสร็จสิ้น
วะบิ ซะบิ คือ การรับรู้ถึงคุณค่าของความเรียบง่าย ความเนิบช้า และการดำเนินชีวิตไปตามธรรมชาติ
วะบิ ซะบิ คือสภาวะของหัวใจ มันคือการสูดลมหายใจเข้าลึก แล้วก็ค่อยๆ ผ่อนออกมา มันคือความรู้สึก ณ ชั่วขณะที่เรารู้สึกชื่มชมยินดีอย่างแท้จริง เป็นชั่วขณะที่สมบูรณ์แบบในโลกที่ไม่สมบูรณ์แบบ เราบ่มเพาะ วะบิ ซะบิ ขึ้นมาได้โดยการตั้งใจมั่นที่จะใส่ใจในรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ และปลูกฝังความเบิกบานไว้ในใจ เราจะประสบพบเจอ วะบิ ซะบิ เมื่อเราดำเนินชีวิตไปอย่างซื่อสัตย์ต่อตัวเองที่สุด และเปี่ยมด้วยแรงบันดาลใจที่สุด
มันคือการลงสนามไปมีประสบการณ์กับโลกใบนี้แทนที่จะนั่งตัดสินมันจากข้างสนาม มันคือการเปิดทางให้ความอ่อนไหว มันคือการใช้เวลาเนิ่นนานในการใส่ใจ
หลักการที่แฝงอยู่ในวะบิ ซะบิ จะสอนบทเรียนชีวิตให้เรา เกี่ยวกับการปล่อยวางความสมบูรณ์แบบ และยอมรับตัวเองอย่างที่เป็น มันให้วิธีการกับเรา เพื่อหลีกหนีความวุ่นวาย และแรงกดดันจากวัตถุนิยมในชีวิตสมัยใหม่ เพื่อให้เราพึงพอใจกับสิ่งที่มีน้อยกว่านั้นก็ได้ และคอยเตือนใจให้เรามองหาความงามในทุกวันของชีวิต ปล่อยให้เราเคลิ้มไหวไปกับมัน และเมื่อทำได้เช่นนั้น เราก็จะรู้สึกชื่นชมยินดีกับชีวิตนั่นเอง